آئین مستان

یک آینه که حسرت دارالسّلام هاست

یک آینه که قبله ی بیت الحرام هاست

یک آینه که عین حقیقت، مجاز نه!

یک آینه که غرق سکوت و پیام هاست

یک سو جلال حضرت خیرالنّسای خلق

یک سو جمال واضح خیرالأنام هاست

پیوند پاک سوره ی یاسین و کوثر است

آغار انکشاف تمام ظلام هاست

تلفیق نهر کوثر و امواج سلسبیل

هنگام باده نوشی و شرب مدام هاست

«حبل متین» گوشه ی جلباب فاطمه

خورده گره به پیرهن «لاانفصام» هاست

دست علی به دست«فصلِّ لربّک» است

اشراق آسمانی و صبح امام هاست

دیگر نیاز تیغ دو دَم منتفی شده است

زیرا که خطبه خطبه فدک در نیام هاست

تا «لَم یَکُن لَهُ کُفُوًا» نزد مرتضاست

خاری به چشم شور جمیع لئام هاست

باید گدا شویم و یتیم و اسیرشان

وقت نزول مائده های طعام هاست...

بر خانه ای که «تُرفَع» و «یُذکَر» نموده «اسم»،

بر خانه ای که رکن و منا و مقام هاست

شاعر : مجید لشگری

ابرهای رحمت حق درّ و گوهر ریختند

نقد هستی را به خاک پای حیدر ریختند

شب نشینان فلک از چشم گوهر بار خویش

 بهر فیض خاکیان از شوق گوهر ریختند

در چنین شب آرزومندان ز شور اشتیاق  

صد هزاران دل به پابوسی دلبر ریختند

ساقیان بزم عشق و شور و مستی از شعف

عاشقان را شهد شیدائی به ساغر ریختند

در شب تزویج زهرا با علی از آسمـــان  

 قدسیان گل بر سر زهرا و حیدر ریختند

تا  که چشم  مهر و مه  افتاد بر  انوارشان  

 بر نثار  راه آنان  نقره  و زر ریختند

در فلک خیل ملائک بال بر هم می زدند  

پیش پای شمع دل پروانه سان پر ریختند

در بهشت آرزو از یمن این پیوند نور 

 حوریان گل در کنار حوض کوثر ریختند

از درخت سبز طوبی بر محبّان علی 

برگه آزادی از غوغای محشـــــر ریختند

ای وفائی ماه و خورشید فلک از آسمان

در قدوم مهر و ماه عشق اختر ریختند

شاعر : جعفر ابوالفتحی

بزن کف مرتضی داماد گشته

بزن کف قلب زهرا شاد گشته

بزن کف در قدوم ماه داماد

بزن لبخند تا حق را کنی شاد

چنین داماد را باشد عروسی

که هستی آیدش بر پای بوسی

عروسی دختر ختم رسولان

عروسی مصطفی را راحت جان

عروسی مریم و هاجر کنیزش

عروسی کو خدا دارد عزیزش

عروسی هستی هستی فدایش

عروسی خلق داماد از برایش

چه دامادی که فخر کائنات است

چه دامادی خداوند ثبات است

چه دامادی سراپا فخر و عزت

چه دامادی خدای عشق و غیرت

چه دامادی محمد ساق دوشش

ملائک هم غلام حلقه گوشش

وقت سرور و شعفه

قبله دلها نجفه

عاشق مرتضی غمی نداره

خنک شده دل همه

دل علی وفاطمه

دشمن مولا شده پاره پاره

چون همیشه

کرده ریشه

مهر مولا بر تنم

ریشه و بر تا دم مرگ

از علی دم می زنم

یا علی علی علی علی

وقت سرور شیعه هاست

شادی  و شور شیعه هاست

یاس نبی شده عروس مولا

گل می ریزه از آسمون

دست خدای مهربون

به شادی دل علی و زهرا

این دو دلبر جام وساغر

همدم یکدیگرند

دل ز آدم

دل ز حوا

دل ز عالم می برند

 زیور ببندید آسمان ها و زمین را

آذین کنید از یاس ها عرش برین را

از پولک براق و زیبای ستاره

برگوش حوران بهشتی گوشواره

با بهترین رخت و لباس میهمانی

امشب بیایید حوریان آسمانی

آری ملائک صف به صف مشغول شادی

غم رفته امشب کاملاً در انفرادی

شهر مدینه نور باران شد سراسر

با چل چراغ  ماه و "رقص نور"  اختر

پُر گشته دنیا بی نهایت از فرشته

بر روی بال تک تک آن ها نوشته

بنوشته با خط خودش حی تبارک

پیوند یاس و حضرت یاسین مبارک

عاقد خدا و شاهدش پیغمبر او

داماد حیدر گل عروسش کوثر او

در صورت زهرا چه شرم دلنشینی ست

در چهره ی مولا چه شوق بی قرینی ست

لبخند شرم و شوق زهرا را نظر کن

این رخت دامادی مولا را نظر کن

این ساقی کوثر امیر المومنین است

که ساق دوشش حضرت روح الامین است

اوج کمال و عشق احمد نور خاتم

این عشق اوج عشق معنای حضور است

نور علی نور است امشب غرق نور است

شاعر:مجید خضرایی